Ayperi Türkoğlu'nun kaleminden:'23 Nisan: Sessiz bir emanet...'

23 Nisan 1929’da, Çankaya Köşkü’nde yapılan sade bir tören sırasında, Atatürk köşk çalışanlarının çocuklarını bahçeye toplar.
Onlara küçük hediyeler verir: Kitaplar, oyuncaklar, şekerlemeler…
Ama asıl hediyesini fısıldayarak sunar.

Her çocuğun başını okşar, gözlerinin içine bakar ve sessizce birkaç kelime söyler:

“Büyüyeceksin, bu ülkeyi daha ileri taşıyacaksın.”
“Çalış, oku, hiçbir zaman ümitsiz olma.”
“Sen geleceğin mimarısın.”

Ne büyük bir sessizliktir bu…
Ne derin bir sözleşmedir!

Atatürk o gün, 23 Nisan’ın sadece bir kutlama günü olmadığını, her çocuğun yüreğine sessizce işlenmiş bir sorumluluk günü olduğunu göstermiştir.
Resmî nutuklardan değil, yürekten gelen sessiz fısıltılarla…

Bugün büyük törenlerin, marşların, bayrakların arasında belki unuttuğumuz şey, işte bu sessiz emanettir.

Bugün 23 Nisan’ı kutlarken, sadece coşkuyu değil, o büyük sessiz emaneti de hatırlamalıyız.
Çünkü o gün Meclis açılırken millet kendi kararını kendi vermeye başlamıştı.
Bugün de bu kutsal emaneti, gözlerinde geleceğin ışığını taşıyan her çocuğa teslim ediyoruz.
Egemenliğimiz onların umutlarında, bağımsızlığımız onların yarınlarında yaşayacak.

Nice 23 Nisanlarda, aynı bilinç, aynı sevgi ve aynı sorumlulukla yeniden buluşabilmek dileğiyle…

23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramımız kutlu olsun!

Ve sözlerimizi, Atatürk’ün çocuklara olan inancını en güzel şekilde ifade eden şu sözleriyle taçlandıralım:

“Küçük hanımlar, küçük beyler!
Hepiniz geleceğin bir gülü, yıldızı ve ikbal ışığısınız.
Memleketi asıl aydınlığa boğacak olan sizsiniz.
Kendinizin ne kadar kıymetli olduğunu düşünerek ona göre çalışınız.”

Haftaya yeni bir yazıda görüşmek üzere…