7 Ekim 2023’te Hamas ve Kassam Tugayları’nın başlattığı saldırı sonrası gelişen olayları yakından takip eden Kayıkçı, savaşın etkilerini günlük medya yayınlarından derleyerek destanlaştırdı. Kitabın ilk cildi, Nisan 2024’te 344 sayfa olarak yayımlandı ve 7 Ekim 2023 ile Nisan 2024 arasındaki olayları 111 şiirle aktardı. Eylül 2024’te çıkan ikinci cilt ise, Temmuz 2024’e kadar süren 9 aylık dönemi kapsayarak 470 sayfada 155 destanı içerdi. Aralık 2024’te yayımlanan üçüncü cilt, önceki iki cildi de içine alarak toplam 14 aylık süreci, 210 şiirle özetledi.
Dünyanın En Uzun Destanları Arasında
Yaklaşık 1 milyona ulaşan mısra sayısıyla Manas Destanı, dünya edebiyatının en uzun destanı olarak bilinir. Kırgız Türklerinin tarihi, kültürü ve mitolojisini aktaran bu eser, 9-12’nci yüzyıllara dayanıyor.
Ali Kayıkçı ise Asrın Soykırımı (Gazze Destanı) adlı eseriyle modern dönemde destan yazımına farklı bir boyut kazandırdı. 155 binden fazla sözcükten oluşan ve 520 sayfayı aşan bu eser, Filistin-İsrail çatışmalarının kronolojik bir özetini sunuyor. Kayıkçı, kitabını Manas Destanı'nın günümüzdeki bir yansıması olarak değerlendiriyor.
Eşi Benzeri Görülmemiş Bir Çalışma
Kayıkçı, kitabın ortaya çıkış süreciyle ilgili şunları belirtiyor:
Nisan 2024’te yayımlanan ilk baskı, 7 Ekim 2023 - 7 Nisan 2024 dönemine ait gelişmeleri içeriyordu. Ancak genişletilmiş üçüncü baskı, 7 Ekim 2023 - 30 Kasım 2024 arasındaki 14 aylık süreci kapsayarak, Gazze olaylarını tüm yönleriyle ele aldı. Her iki güne karşılık gelen bir şiirle savaşın seyrini aktardım. 210 destandan oluşan bu eser, dünya edebiyatında benzeri görülmemiş bir gayretin ürünüdür.
Eseri kaleme alırken 150’ye yakın kitaptan, 400’ü aşkın gazeteden ve 222 önemli şahsın açıklamalarından faydalandığını vurgulayan Kayıkçı, aynı zamanda 300 köşe yazarının makalelerini incelediğini belirtiyor. Kitapta 307 resim ve 25 harita kullanılarak görselliğe de önem verildi. 7 bin 380 mısra hece vezniyle yazılarak, savaşın şiirsel bir anlatımla aktarılmasına katkı sağlandı.
Kayıkçı, televizyon ve yazılı basını günlük olarak takip ettiğini ve savaş sürecini vak’anüvis gibi notlar alarak destanlaştırdığını ifade ediyor. Bu yönüyle eserin benzeri olmayan bir edebî ve tarihî kaynak niteliğinde olduğunu belirtiyor.
